12 rzeczy, które warto wiedzieć o „śledztwie” New York Times’a w sprawie Shen Yun i Falun Gong

Opublikowano 26 sierpnia 2024 r.
Zaktualizowano 2 stycznia 2025 r.

Od sierpnia 2024 roku New York Times publikuje serię artykułów na temat zespołu tanecznego Shen Yun, założonego przez osoby praktykujące Falun Gong, oraz na temat samego Falun Gong. Artykuły fałszywie przedstawiają Shen Yun jako środowisko pełne nadużyć, które traktuje wykonawców jako „mało ważnych”, podczas gdy inni czerpią z nich korzyści finansowe, a praktykujących Falun Gong ukazuje się jako oszukanych fanatyków. Treści przedstawione w artykule są nierozpoznawalne nie tylko dla obecnych i byłych wykonawców Shen Yun oraz większości praktykujących Falun Gong, ale także dla lekarzy, prawników i specjalistów z Chin blisko zaznajomionych z tymi społecznościami.

Aby zrozumieć, w jaki sposób takie zniekształcenia pojawiły się w tak znaczącej amerykańskiej gazecie, Centrum Informacyjne Falun Dafa (FDIC) zbadało różne aspekty tego raportu. Opierając się na wywiadach z ponad 100 obecnymi i byłymi wykonawcami Shen Yun w ciągu ostatniego roku, korespondencji e-mailowej między dziennikarzami a osobami przeprowadzającymi wywiady, lekarzami, którzy regularnie leczą wykonawców Shen Yun, a także na informacjach, które wyciekły do chińskiego rządu, zidentyfikowaliśmy wiele wątpliwych elementów.

Odkryliśmy, że New York Times zignorował wielokrotne i podejmowane w dobrej wierze przez Shen Yun i inne osoby próby dostarczania informacji, które były sprzeczne z jego z góry przyjętą narracją. Wykorzystywał wysoce problematyczne źródła i i nikłą bazę do zbudowania konkretnej fabuły, ignorował szerokie grono ekspertów, nie ujawniał czytelnikom krytycznie ważnych informacji i kontynuował trwający od dziesięcioleci wzorzec rażącego zniekształcania przekonań praktykujących Falun Gong.

Odkrycia budzą poważne obawy co do tego, dlaczego New York Times miałby angażować się w relacjonowanie, które narusza etykę dziennikarską, a jednocześnie w oczywisty sposób szkodzi mniejszości religijnej, która jest prześladowana w Chinach. Stopień, w jakim doniesienia New York Times’a osiągają cele Komunistycznej Partii Chin (KPCh), jest głęboko niepokojący.

Poniżej wyszczególniamy 12 rzeczy, które czytelnicy powinni wiedzieć o relacjach New York Times’a.

12 rzeczy, które czytelnicy powinni wiedzieć:

1. Artykuły New York Times’a opierają się na wybranych relacjach od małej grupy niezadowolonych ludzi, które są następnie wykorzystywane do rzucania szeroko zakrojonych oskarżeń bez dowodów na ich poparcie. Artykuły są również pełne nieścisłości.

2. New York Times nie ujawnił oczywistych konfliktów interesów rozmówców, w tym powiązań z chińskim rządem.

3. New York Times ma długą historię zniekształconych doniesień na temat Falun Gong.

4. Pod względem czasu i treści, doniesienia New York Times’a są zgodne z nowym globalnym naciskiem najwyższych chińskich urzędników, aby zamknąć Shen Yun i wyeliminować Falun Gong na całym świecie.

5. Wspierany przez KPCh YouTuber, który groził przemocą Shen Yun i któremu postawiono zarzuty posiadania nielegalnej broni w Stanach Zjednoczonych, ma bliskie powiązania z rozmówcami New York Times’a i publicznie mówił o współpracy z dziennikarzami New York Times’a.

6. Artykuły poważnie fałszywie przedstawiają wierzenia i społeczność Falun Gong, wykazując kulturowy i religijny analfabetyzm oraz uprzedzenia.

7. Dziennikarze wyraźnie podążali za negatywnymi historiami i pomijali długie relacje od byłych wykonawców Shen Yun, które zaprzeczały ich mrocznej narracji.

8. Artykuły fałszywie sugerowały, że artyści Shen Yun są zniechęcani do szukania pomocy medycznej lub odmawia się im dostępu do niezbędnego leczenia.

9. W artykułach fałszywie określa się jako nikczemne i opresyjne praktyki, które w rzeczywistości są standardem w wielu szkołach w Stanach Zjednoczonych.

10. Artykuły systematycznie posługują się emocjonalnie manipulacyjnym językiem i obrazami.

11. Artykuły wybielają prześladowania Falun Gong przez KPCh – w tym dobrze udokumentowane nadużycia związane z przeszczepami narządów i międzynarodowe represje wymierzone w Shen Yun.

12. New York Times pomija prawdziwą historię, a KPCh na tym korzysta.

O Centrum Informacyjnym Falun Dafa

1. Artykuły w New York Times opierają się na wyselekcjonowanych relacjach małej grupy niezadowolonych ludzi, które są następnie wykorzystywane do rzucania szeroko zakrojonych oskarżeń bez dowodów na ich poparcie. Artykuły są również pełne nieścisłości.

Artykuły na temat Shen Yun opierają się przede wszystkim na małej, niereprezentatywnej próbie byłych wykonawców i praktykujących Falun Gong, aby wysunąć daleko idące oskarżenia o ukryte wykroczenia. W ciągu prawie dwóch dekad działalności, ponad 1000 osób występowało lub pracowało z Shen Yun. W artykule z sierpnia 2024 roku dziennikarze twierdzą, że rozmawiali z 80 osobami, w tym z 25 byłymi wykonawcami Shen Yun. A jednak artykuły w New York Times opierają się niemal wyłącznie na relacjach siedmiu byłych wykonawców, cytując w sumie 13 osób, co stanowi znikomy odsetek tej szerokiej społeczności. Jest to dalekie od reprezentatywnej lub rzetelnie przedstawionej próby, jednak twierdzenia lub sugestie w artykułach na temat Shen Yun i Falun Gong oparte na tej niewielkiej liczbie, są przeczące setkom publicznie dostępnych kont obecnych i byłych artystów na wielu platformach i stronach internetowych. Ponad 650 obecnych i byłych wykonawców Shen Yun podpisało petycję, w której nazwali artykuły New York Times’a „rażącymi zniekształceniami i fałszywymi narracjami na temat naszej pracy, naszej wiary i naszego sposobu życia”. Pod tą samą petycją podpisało się ponad 570 członków rodzin, głównie rodziców wykonawców Shen Yun.

Centrum Informacyjne Falun Dafa skontaktowało się z ponad tuzinem byłych artystów, którzy mają bardzo pozytywne spojrzenie na swoje doświadczenia w Shen Yun i byli łatwo dostępni – mówią, że nigdy nie skontaktowali się z nimi dziennikarze. Wręcz przeciwnie, dziennikarze skontaktowali się z co najmniej tuzinem byłych artystów, którzy zostali poproszeni o opuszczenie Shen Yun lub odeszli mając z nim złe stosunki. Z jednym tylko wyjątkiem, każde z 13 świadectw, które trafiły do druku, było negatywne, nie dlatego, że taka jest rzeczywistość życia w Shen Yun, ale dlatego, że tego właśnie szukała gazeta. Fakty te sugerują, że dziennikarze nie byli zaangażowani w uczciwe śledztwo w sprawie warunków życia tancerzy Shen Yun, ale raczej szukali negatywnych relacji.

Podobne wzorce są widoczne w artykule opublikowanym w grudniu na temat finansów Shen Yun. Cały artykuł wydaje się mieć na celu fałszywe przedstawienie organizacji powiązanych z Falun Gong jako operacji zarabiania pieniędzy przez pana Li Hongzhi, założyciela Falun Gong, jednak nie ma na to dowodów. Artykuł opiera się na kilku plotkach i niezależnych transakcjach finansowych, w większości niezwiązanych z operacjami Shen Yun, które są następnie wykorzystywane do sugerowania korzyści finansowych, bez solidnych na to dowodów. Mimo to redaktorzy New York Timesa wybrali insynuujący coś nagłówek „Sukces chińskiej grupy tanecznej wzbogaca lidera ruchu” do artykułu zamieszczonego na pierwszej stronie drukowanego wydania.

W rzeczywistości pan Li poświęcił swoje życie przynoszeniu pożytku innym i dzieleniu się z ogółem społeczeństwa zasadami buddyjskiej praktyki duchowej. Nie otrzymuje żadnych dochodów od firm powiązanych z Falun Gong, w tym Shen Yun, która jest organizacją non-profit. Wszystkie książki i filmy instruktażowe Falun Gong są również dostępne za darmo online w ponad 50 językach, a udział we wszystkich konferencjach Falun Gong jest bezpłatny. Oczywiste jest, że korzyści finansowe nigdy nie były jego motywacją. Jednak czytelnicy relacji New York Times’a nie zrozumieliby tego kontekstu.

Kłamstwa i zniekształcenia w artykułach New York Times‘a nie są małymi błędami. Jak opisano bardziej szczegółowo poniżej, reporterzy gazety pominęli krytycznie ważne i istotne informacje. Trudno nie dojść do wniosku, że był to celowy i zaplanowany wysiłek napisania, zredagowania i opublikowania historii, które malują jednolicie negatywny, niedokładny i niesprawiedliwy portret Shen Yun i Falun Gong. Wygląda na to, że w wielu momentach procesu raportowania pracownicy New York Times’a podjęli decyzje o kontynuowaniu tej wcześniej skonstruowanej fabuły.

Rezultatem jest szeroko zakrojona historia, wysuwająca szeroko zakrojone zarzuty przeciwko amerykańskiej firmie i prześladowanej mniejszości, oparte prawie wyłącznie na garstce źródeł z wyraźnym konfliktem interesów, ukrytymi motywami, wcześniejszą koordynacją, a nawet powiązaniami ze wspieranym przez Pekin YouTuberem i dobrze udokumentowaną kampanią wpływów zagranicznych KPCh. Co więcej, odbywało się to w obliczu powtarzających się ostrzeżeń, sprzecznych informacji i dostępu do wiedzy, która ułatwiłaby dokładniejszy i bardziej uczciwy obraz.

Wygląda na to, że doszło do wielowarstwowego załamania w każdym wewnętrznym procesie przeglądu w New York Timesie, który miał na celu zapewnienie dokładności, uczciwości i wiarygodności doniesień – nie mówiąc już o zapewnieniu, że zagraniczne operacje wpływu prowadzone przez wrogie podmioty nie wchodzą w grę.

2. New York Times nie ujawnił oczywistych konfliktów interesów rozmówców, w tym powiązań z chińskim rządem.

Rzetelność metod stosowanych w artykułach staje się jeszcze bardziej kwestionowana, gdy dokładniej zbada się pochodzenie kluczowych rozmówców. Co najmniej trzech z sześciu byłych wykonawców Shen Yun, sfotografowanych i wielokrotnie cytowanych w pierwszym artykule New York Times’a opublikowanym w sierpniu 2024 roku, ma nieujawnione powiązania z Pekińską Akademią Tańca (BDA). BDA jest chińską organizacją finansowaną przez państwo i jedynym poważnym globalnym konkurentem Shen Yun i powiązanych z nim szkół. Według chińskojęzycznej strony internetowej BDA, KPCh jest głęboko zakorzeniona w akademii, a kierownictwo instytutu składa się prawie wyłącznie z członków KPCh (10 z 11 osób w zespole kierowniczym) i kilku dyrektorów szkół odpowiedzialnych za propagandę i Departament Pracy Frontu Jedności.

Troje z sześciu głównych rozmówców New York Times’a wyjechało do Chin, aby pracować w BDA, podczas gdy jeden z rozmówców prowadzi tajwańskie studio tańca, które współpracuje z nauczycielem BDA. Publicznie dostępne posty studia na Facebooku wspominają, że artystka „studiowała pod kierunkiem nauczycieli z Wydziału Tańca Klasycznego Pekińskiej Akademii Tańca”, współpracowała z nauczycielem BDA i wysyłała uczniów do akademii. Według rodziców uczniów tańca w tym studiu, w marcu 2024 roku uczniowie z rodzin praktykujących Falun Gong zostali poproszeni o opuszczenie studia i otrzymali zwrot pieniędzy. Żaden z tych sprzecznych interesów nie został odnotowany w artykule o Shen Yun.

Co więcej, ten sam rozmówca przez ponad rok po opuszczeniu Shen Yun utrzymywał pozytywne kontakty z Fei Tian College, a nawet starał się wrócić do zespołu, tylko po to, by po nawiązaniu więzi z BDA przyjąć diametralnie odmienną narrację. [1] (Patrz Załącznik A, aby zapoznać się z harmonogramem i próbką tych komunikatów). Jest to ta sama osoba, która w listopadzie złożyła skargę prawną przeciwko Shen Yun, twierdząc, że łamane są tam prawa pracownicze, a nawet „handel ludźmi”. Prawnik specjalizujący się w kwestionowaniu błahych skarg prawnych powiedział, że dodawanie takich przyciągających uwagę oskarżeń jest typowe dla taktyki „lawfare”, w której skarga prawna polega w równym stopniu na generowaniu nagłówków, co na przedstawieniu argumentu prawnego.

Dziennikarze New York Times zostali ostrzeżeni o możliwym konflikcie interesów. Na wiele miesięcy przed publikacją artykułów, dziennikarze New York Times’a zostali również poinformowani, że Shen Yun posiada informacje, w których więcej niż jeden z ich rozmówców po odejściu z zespołu wyrażał całkowicie pozytywne opinie na temat Shen Yun które były sprzeczne z narracją, którą teraz dzielili z gazetą.

3. New York Times ma długą historię zniekształconych doniesień na temat Falun Gong.

New York Times ma udokumentowaną 25-letnią historię niezwykle problematycznych doniesień na temat Falun Gong. Badanie, które nasza organizacja opublikowała w marcu, analizując 159 artykułów New York Timesa z 1999 roku, ujawnia w raportach gazety na temat Falun Gong i jego prześladowań stałe nieścisłości. Badanie wykazało, że 76 procent artykułów z lat 1999-2002 zawierało nieścisłości faktograficzne lub negatywne obrazy praktyki duchowej, fałszywie odzwierciedlając twierdzenia KPCh, że Falun Gong zostało w Chinach „zmiażdżone”. Pomimo publicznie dostępnej dokumentacji dotyczącej trwających naruszeń praw człowieka, w tym ponad 5000 udokumentowanych zgonów, New York Times nie informował o tych sprawach od 2016 roku.

W rzeczywistości jedna z byłych korespondentek gazety w Pekinie, Didi Kirsten Tatlow, zeznała przed Chińskim Trybunałem w 2019 roku, że gdy natknęła się na znaczące tropy redaktorzy New York Times’a powstrzymali ją przed poszukiwaniem dowodów nadużyć związanych z przeszczepami narządów wymierzonych w Falun Gong i innych więźniów sumienia. Redaktorzy wyrazili również lekceważące komentarze na temat Falun Gong (Dodatek G).

Tak więc, nawet gdy praktykujący Falun Gong nadal cierpią z powodu straszliwych okrucieństw w Chinach, doniesienia New York Times’a na temat Falun Gong stają się coraz bardziej wrogie, atakując organizacje założone przez praktykujących Falun Gong i utrwalając wcześniejsze kłamstwa. W praktyce, doniesienia te nie tylko dezinformują amerykańską opinię publiczną, ale także bezkrytycznie przyjmują pewne aspekty narracji KPCh i są zgodne z celami reżimu, jakimi jest dyskredytacja Falun Gong i tłumienie krytyki jej represyjnej polityki.

W rzeczywistości, rozmowy FDIC z dziesiątkami obecnych wykonawców, jak również korespondencja e-mailowa od byłych artystów do dziennikarzy New York Times’a, pokazują, że głównym powodem, dla którego potencjalni rozmówcy wahali się, czy rozmawiać z New York Times’em, nie był strach przed zemstą ze strony Falun Gong, jak sugerowano w artykułach (pomimo długiej historii Falun Gong w zakresie niestosowania przemocy i nauk mówiących, że praktyka powinna być zawsze dobrowolna). Stało się tak raczej z powodu długiej historii zniekształcania i przeinaczania tego, kim są praktykujący Falun Gong i w co wierzą. (Dodatek C)

4. Pod względem czasu i treści, doniesienia New York Times’a są zgodne z nowym globalnym naciskiem najwyższych chińskich urzędników, aby zamknąć Shen Yun i wyeliminować Falun Gong na całym świecie

Nasze badania wykazały, że długotrwałe, międzynarodowe represje Komunistycznej Partii Chin (KPCh) wymierzone w praktykujących Falun Gong poza granicami Chin przybrały w ciągu ostatniego roku dramatyczny obrót/ Mając swoje korzenie w najwyższych szczeblach partii – w tym w samych członkach gabinetu Xi Jinpinga – reżim rozpoczął nową kampanię mającą na celu zdyskredytowanie społeczności Falun Gong w Stanach Zjednoczonych i sabotaż Shen Yun. Opierając się na licznych przeciekach z wewnętrznych źródeł KPCh, deklarowanym celem reżimu jest zwrócenie amerykańskiego społeczeństwa, a nawet rządu USA przeciwko Falun Gong i Shen Yun, osłabiając je na całym świecie jako źródło sprzeciwu i alternatywnej wizji przyszłości Chin.

Przecieki te wyartykułowały również bardzo konkretny zestaw taktyk, które należy zastosować – w tym promowanie wspieranych przez Pekin YouTuberów, aktywizowanie agentów w społeczności Falun Gong do składania fałszywych twierdzeń, używanie lawfare do wszczynania dochodzeń rządu USA oraz uzyskiwanie doniesień prasowych publikowanych w mediach nie mających widocznych powiązań z reżimem.

Rzeczywiście, do tej pory kampania przejawiła się już w fizycznych atakach, fałszywych groźbach zamachów bombowych, bezpodstawnych pozwach sądowych i niewielkiej liczbie podżegaczy rozpowszechniających w mediach społecznościowych i głównych serwisach informacyjnych wprowadzające w błąd twierdzenia. Dziesiątki incydentów udokumentowanych w 2024 roku przez Centrum Informacyjne Falun Dafa w zadziwiający sposób pokrywają się z planami sformułowanymi z wyprzedzeniem przez decydentów aparatu bezpieczeństwa reżimu, wzmacniając wiarygodność ich ostrzeżeń.

Czy to świadomie, czy nie, doniesienia New York Times’a wpisują się w te wzorce. Nigdy w ciągu ostatnich 25 lat, kiedy miliony ludzi w całych Chinach zostało zatrzymanych, torturowanych lub zabitych  New York Times nie poświęcił tyle czasu i środków na historię związaną z Falun Gong. Jednak teraz gazeta zwraca swoją „śledczą” działalność przeciwko tym ofiarom, dokładnie wtedy, gdy chińscy urzędnicy wyrazili zamiar wywołania negatywnych doniesień poprzez aktywację agentów KPCh i inne podstępy.

Co więcej, gazeta poświęca tym historiom dziwacznie nieproporcjonalnie dużo zasobów, przydzielając dwóch reporterów do pracy nad nimi przez ponad rok, publikując co najmniej dziewięć artykułów w przeciągu pięciu miesięcy, przyznając im miejsce w wydaniu drukowanym i tłumacząc je na swojej chińskiej stronie internetowej. Dziwne i niepokojące jest to, że New York Times nigdy nie zainwestował tego rodzaju środków w dokumentowanie wszechobecnych naruszeń praw przez KPCh wobec praktykujących Falun Gong, a teraz zwrócił się w stronę prób odkrycia tak zwanych „ciemnych sekretów” wśród praktykujących Falun Gong.

5. Wspierany przez KPCh YouTuber, który groził przemocą Shen Yun i któremu postawiono w Stanach Zjednoczonych zarzuty posiadania nielegalnej broni, ma bliskie powiązania z rozmówcami New York Times’a i publicznie mówił o współpracy z jego dziennikarzami.

Na początku sierpnia FDIC opublikował szczegółowy raport na temat planów chińskiego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego dotyczących zintensyfikowania za granicą kampanii dezinformacyjnej przeciwko Falun Gong i Shen Yun. Dokumenty, które wyciekły, a które przeanalizowaliśmy, mówią konkretnie o wspieraniu chińskiego YouTubera, który w przeszłości oczerniał Falun Gong i groził przemocą Shen Yun. Mężczyzna jest oskarżony w Stanach Zjednoczonych o posiadanie nielegalnej broni, a federalne organy ścigania wydały ostrzeżenia o zagrożeniu, jakie stanowi dla centrum szkoleniowego Shen Yun w Nowym Jorku. Mężczyzna ten wygłaszał również w swoich filmach obłąkane tyrady deklarując się jako „główny drapieżnik”, ostrzegając jednocześnie wykonawców Shen Yun, aby „bali się” go i że powinni „podejść do niego na kolanach”. Zgodnie z dokumentami, które wyciekły, Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego jest zobowiązane do udzielenia tej osobie „pełnego wsparcia”, podczas gdy inny dokument mówi o publikowaniu „zniesławiających” treści na temat Falun Gong w głównych mediach zagranicznych.

Wkrótce, 18 sierpnia po ukazaniu się artykułów w New York Times’ie, ten YouTuber chwalił się na platformie X, że „to ja przedstawiłem ludzi [byłych wykonawców] New York Times’owi, zwłaszcza do pierwszych wywiadów”. Co najmniej trzech z sześciu głównych rozmówców New York Timesa pojawiło się wcześniej na jego kanale YouTube. Kilku z nich rekrutowało również potencjalnych rozmówców zarówno dla jego kanału, jak i dla reporterów New York Times’a, zgodnie z wiadomościami od byłych wykonawców Shen Yun z którymi się skontaktowali. Wzorzec ten był kontynuowany w kolejnych raportach New York Times’a.

Co najmniej dwóch z rozmówców, cytowanych i przedstawionych na zdjęciach w artykule gazety z 29 grudnia na temat finansów Shen Yun, ma powiązania z YouTuberem wymienionym w dokumentach MPS. Jeden z nich jest również jednym z byłych wykonawców, którzy po odejściu z Shen Yun nawiązali kontakty z Pekińską Akademią Tańca (patrz punkt #3), o czym mówił publicznie na kanale tego YouTubera. Jednak żadne z tych partyjno-państwowych powiązań nie zostały ujawnione czytelnikom.

Nie były to jedyne punkty przecięcia. Już w styczniu 2024 roku ten mieszkający w USA YouTuber wspomniał na swoim kanale, że jest w kontakcie z New York Times. W co najmniej 14 kolejnych postach na YouTube i X odnosił się do artykułu w New York Times’ie przed jego publikacją, w tym twierdził, że z powodu nadchodzących doniesień Falun Gong i Shen Yun mają „przerąbane”. W dwóch postach na X po publikacji artykułu ten YouTuber mówił o tym, jak ułatwiał udzielanie wywiadów dla New York Times’a i w inny sposób wpływał na jego relacjonowanie (zobacz Załącznik B, aby zapoznać się z kolekcją postów tego YouTubera).

W poście z 4 sierpnia YouTuber ten nakreślił „trzy kluczowe obszary” do „rozmontowania” Shen Yun strukturalnie i finansowo: „system prawny, wpływowe media, takie jak New York Times, i chińskojęzyczna społeczność online”. Te deklarowane cele są zgodne ze strategiami nakreślonymi w dokumentach KPCh, które wyciekły: uciszenie i zniesławienie praktykujących Falun Gong w Stanach Zjednoczonych poprzez wywołanie negatywnych artykułów w głównych serwisach informacyjnych i potencjalnych dochodzeń organów ścigania.

Przed publikacją New York Times’a przekazaliśmy dziennikarzom informacje o planach Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, ostrzegając ich, że mogli wpaść w pułapkę medialnej kampanii manipulacji KPCh. Wygląda na to, że ostrzeżenia te pozostały niezauważone.

6. Artykuły fałszywie przedstawiają wierzenia Falun Gong i społeczność praktykujących, ukazując kulturowy i religijny analfabetyzm oraz uprzedzenia.

W oczywistym przejawie antyreligijnych uprzedzeń New York Times wyszydza system wierzeń Falun Gong. New York Times doszukuje się sensacji w wierzeniach Falun Gong tak powszechnych w wielu tradycjach religijnych, takich jak pogląd, że cierpienie jest konsekwencją grzechu lub karmy, że wszechświat ma życzliwego Stwórcę, że należy troszczyć się o wzniesienie duszy w kierunku duchowego zbawienia. Niezdolność lub niechęć New York Times do umieszczenia nauk Falun Gong w kontekście tradycji teologicznych, a w szczególności buddyjskich i taoistycznych, świadczy o ignorancji religijnej, nietolerancji i wyraźnych uprzedzeniach.

Przytaczany obraz – przedstawiający grupę ślepo wierzących oszukanych w celu przekazania oszczędności swojego życia – nie może być dalszy od rzeczywistości i doświadczenia ogromnej większości praktykujących Falun Gong. Jako wiara Falun Gong jest mniej rygorystyczna i mniej kontrolująca niż prawie jakakolwiek inna religia. Nie ma duchowieństwa, nie ma kościołów, nie ma dziesięcin ani wymaganych datków, nie ma też formalnej ceremonii członkostwa ani nawrócenia. Falun Gong jest bezpłatne i otwarte dla wszystkich. Każdy może bezpłatnie przeczytać nauki duchowe w Internecie i nauczyć się ćwiczeń z filmów wideo lub w miejscu ćwiczeń prowadzonym przez wolontariuszy. Nagabywanie o datki nie jest dozwolone w społeczności Falun Gong. W swoich naukach pan Li wyraźnie stwierdził że praktykujący Falun Gong nie powinni dawać prezentów członkom jego rodziny, a osoby posiadające stałą pracę nie powinny przekazywać środków na rzecz Shen Yun.


Co więcej, praktykujący Falun Gong nie podążają za naukami pana Li ze zwykłej ślepej wiary. Gdyby tak było, Falun Gong nigdy nie przetrwałoby jednego z najbardziej brutalnych i zaciekłych prześladowań religijnych, jakie kiedykolwiek pamiętano. Jednak New York Times stara się przedstawiać Falun Gong jako kultowe, a Shen Yun jako jakiś wielki plan zarabiania pieniędzy, ignorując rzeczywistość i oceny ekspertów na temat natury Falun Gong. Podobnie jak uczniowie innych wyznań, wyznawcy Falun Gong mają głęboko osobiste doświadczenia duchowe i inne doświadczenia życiowe, które potwierdzają ich przekonania.

Społeczność jest również niezwykle zróżnicowana. W przeciwieństwie do portretu w Los Angeles Times wielu praktykujących jest bardzo dobrze wykształconych i posiada wyższe stopnie naukowe w naukach ścisłych uzyskane na najlepszych uniwersytetach. Oglądali występy Shen Yun i byli osobiście poruszeni. Widzieli, jak widzowie – o różnym pochodzeniu religijnym – wyrażali ogromne uznanie dla inspirującego przesłania występu na temat nadziei i duchowości. Motywuje to ducha wolontariatu do wspierania tego przedsięwzięcia poprzez organizowanie występów i sprzedaż biletów. Praktykujący Falun Gong nie są ignorantami i fanatykami oszukanymi przez guru, jak sugeruje szyderczy portret New York Times’a.

New York Times przedstawia również standardowe praktyki kulturowe około trzech miliardów ludzi jako dziwaczne. Jeden z artykułów opisuje, jak uczniowie witają pana Li Hongzhi jako „Shifu” (tłumaczone na angielski jako „nauczyciel” lub „mistrz”), „składając ręce i kłaniając się”. To, czego nie mówią czytelnikom, to fakt, że jest to powszechne pozdrowienie w kulturach azjatyckich i nie ogranicza się do rytuałów duchowych. W podobny sposób uczniowie witają się ze swoimi nauczycielami lub „mistrzami” w szkołach sztuk walki na całym świecie. Rzeczywiście, w szkołach Fei Tian i Shen Yun tancerze, gdy wchodzą do studiów tańca, w podobny sposób kłaniają się instruktorom tańca lub choreografom.

7. Dziennikarze wyraźnie skupiali się na negatywnych historiach i pomijali długie wypowiedzi byłych wykonawców Shen Yun, które zaprzeczały ich mrocznej narracji.

Korespondencja e-mailowa udostępniona FDIC wskazuje na wypaczoną i negatywną narrację artykułów, pomimo dowodów, które by jej zaprzeczały. Zapisy e-maili pokazują, że wiele osób, z którymi skontaktował się New York Times, przekazało pozytywne doświadczenia związane z czasem spędzonym z Shen Yun lub w inny sposób podzieliło się informacjami, które były sprzeczne z tym, co zostało opublikowane w ostatnim artykule (Dodatek C). Ich komentarze zostały jednak w artykułach niemal całkowicie pominięte.

Rzeczywiście, po opublikowaniu artykułu, skrzypek Eugene Liu, jeden z rozmówców, który został zacytowany w artykule, wyrażając zaniepokojenie tym, ile zarabiają studenci artyści, opublikował serię postów na platformie X, wskazując, że jego komentarz został wyrwany z kontekstu i że „lepszym porównaniem byłoby, że w środowisku studenckim studenci-sportowcy (z których większość jest na pełnych stypendiach) nie otrzymują wynagrodzenia za grę”. Co więcej, Liu odnosił się w swoich postach do czasu spędzonego w Shen Yun jako „bezcennego” i pisał: „mój czas tam spędzony był wyłącznie pozytywny”. Liu dywagował dalej:

„Ze względu na zdrowe środowisko, które jest sprzyjające, udało mi się uniknąć nawyków, które nękają wiele osób w moim wieku, w tym uzależnienia od Internetu i gier, a także szerzącego się nadużywania substancji. … Nigdy nie czułem się pozbawiany czegoś materialnego, a co najważniejsze, misja Shen Yun karmiła mnie duchowo”.

Takie komentarze nigdy nie znalazły się w artykule. Liu zauważył w późniejszym wywiadzie, że odniósł wrażenie, iż dwaj dziennikarze New York Times’a zwracali do Shen Yun z nastawieniem, że jest to coś „złowrogiego” i że „jest wiele rzeczy, które chętnie by pominęli”.

Co więcej, kilka osób, z którymi skontaktował się New York Times, ostrzegło ich, że ich rozmówcy mogli zostać skompromitowani. Jedna z byłych tancerek, z którą skontaktowała się gazeta, powiedziała dziennikarzom, że źródła, na których polegali, były niegodne zaufania i działały w koordynacji ze sobą, a przynajmniej były pod wpływem różnych wspomnień z czasu spędzonego w Shen Yun, co prawdopodobnie doprowadziło do przesady. Wezwała dziennikarzy, aby „odrobili pracę domową, aby naprawdę zrozumieć swój zawód” i że „niektórzy mają skomplikowane pochodzenie w Chinach”.

„Ci ludzie znają się i rozmawiają od wielu lat, więc nawet jeśli kilku z nich może opowiedzieć wam taką samą historię, nie wiem, czy to wiele dowodzi” – powiedziała dziennikarzom (Załącznik C, e-mail #1). Kolejny komentarz tej osoby znalazł się w końcowym artykule (jedynym pozytywnym świadectwie na temat Shen Yun), wskazując, że dziennikarze uznali ją przynajmniej w pewnym stopniu za wiarygodną. Jednakże jej ostrzeżenia zostały zlekceważone.

8. Artykuł fałszywie sugerował, że artyści Shen Yun i praktykujący Falun Gong są zniechęcani do szukania opieki medycznej lub odmawia się im dostępu do niezbędnego leczenia.

Głównym tematem doniesień New York Times’a jest to, że wykonawcy Shen Yun nie otrzymują opieki medycznej. Jest to jednak oczywista nieprawda. Jeden z artykułów opisuje cztery przypadki tancerzy i dwa przypadki muzyków występujących pomimo nieleczonych kontuzji lub skręceń. W każdym z tych przypadków stwierdza się, że osoby te nie szukały ani nie prosiły o pomoc medyczną. Przedstawiciel Shen Yun zaoferował New York Times’owi przeprowadzenie wywiadów z kilkoma artystami Shen Yun, którzy szukali pomocy medycznej i ją otrzymali, ale dziennikarze nie skorzystali z tych ofert (Dodatek D).

Co więcej, jedna z byłych wykonawczyń wymienionych w artykule wyraźnie powiedziała New York Times’owi, że chociaż zdecydowała się szukać tylko ograniczonego leczenia kontuzji kolana, „nie może to reprezentować postawy Shen Yun w odniesieniu do kontuzji”. Dalej wyjaśniła, że „wielu tancerzy Shen Yun faktycznie otrzymuje pomoc medyczną… I to jest większość”. (Załącznik C, E-mail #1) Żaden z tych komentarzy nie został uwzględniony w raporcie New York Times’a, podobnie jak fakt, że ostatecznie wyzdrowiała po kontuzji i po incydencie występowała jeszcze przez kilka lat.

Aby stworzyć wiele raportów na temat międzynarodowych represji wymierzonych w Shen Yun, w ciągu ostatnich dziesięciu miesięcy FDIC rozmawiała z ponad 100 wykonawcami Shen Yun. Z naszych ustaleń wynika, że podczas gdy niektórzy tancerze Shen Yun doznają w trakcie treningów lub występów kontuzji, żaden z artystów z którymi rozmawialiśmy nie wskazał, że zespół zniechęca ich do szukania pomocy medycznej. Artyści stwierdzili raczej, że firma zapewnia dostęp do bardzo wysokiego standardu opieki medycznej, jednocześnie szanując osobistą decyzję każdego wykonawcy co do tego, jakiego leczenia chce szukać.

„Podobnie jak w przypadku każdego innego zawodowego sportowca lub wykonawcy, jeśli masz do czynienia z różnymi bólami, czasami po prostu mogłeś się przeforsować” – wyjaśnił w wywiadzie główny tancerz Piotr Huang. „Ale jeśli spowoduje to trwałą kontuzję lub jest zbyt bolesne, oczywiście nie występujemy. Mamy odpowiedzialność wobec naszej publiczności i chcemy pokazać się z jak najlepszej strony, dlatego nigdy nie wystąpilibyśmy z poważną kontuzją, a Shen Yun i tak by na to nie pozwoliło”.

Kilku lekarzy, którzy praktykują medycynę w miastach w pobliżu siedziby Shen Yun w Nowym Jorku, twierdzi, że regularnie leczą wykonawców Shen Yun. Według dr Jingduan Yanga, dyrektora generalnego Northern Medical Center, on i jego koledzy regularnie przeprowadzają badania medyczne wykonawców Shen Yun i każdego roku robią 10-20 zdjęć rentgenowskich i 15-20 rezonansów magnetycznych tancerzom Shen Yun. Administratorzy Shen Yun wskazują, że istnieje dokumentacja medyczna sprzed lat dotycząca wielu operacji zerwanych ścięgien Achillesa, ACL i innych urazów.

W grudniowym artykule New York Times ożywia tę linię oskarżeń, podkreślając rozdzierający serce przypadek praktykującej Falun Gong pracującej dla Shen Yun, która zmarła na raka. Gazeta pomija odniesienie do doniesień przedstawicieli Shen Yun, że osoba ta była wielokrotnie zachęcana do szukania pomocy medycznej i w końcu została zabrana do szpitala przez członka personelu Shen Yun. To, że dana osoba odmówiła wcześniejszej pomocy medycznej, było jej osobistą decyzją i nie powinno być traktowane jako reprezentujące politykę Shen Yun lub nauki Falun Gong. W rzeczywistości, nauki Falun Gong nie zabraniają ani nie zniechęcają do przyjmowania leków, chociaż wiele osób doświadcza po rozpoczęciu praktyki poprawy stanu zdrowia. Pan Li, w publicznie dostępnych naukach wielokrotnie mówił wyznawcom, aby w razie potrzeby szukali pomocy medycznej.

9. Artykuł fałszywie określa praktyki, które w rzeczywistości są standardem w wielu szkołach w Stanach Zjednoczonych jako nikczemne i opresyjne.

Aby wzmocnić narrację, że środowisko Shen Yun jest agresywne lub kontrolujące, New York Times opisuje kilka pozornie opresyjnych praktyk, które w rzeczywistości są standardowymi praktykami w branży, a przynajmniej coraz bardziej powszechnymi podejściami we wszystkich szkołach w Stanach Zjednoczonych.

Ośrodek treningowy Shen Yun w nowojorskiej Hudson Valley znajduje się w tym samym miejscu, co zarejestrowana szkoła z internatem, Fei Tian Academy of the Arts, w której uczniowie zdobywają dyplom ukończenia szkoły średniej i doskonalą swoje umiejętności artystyczne. Jest również siedzibą Fei Tian College, akredytowanego przez Komisję Szkolnictwa Wyższego Nowej Anglii.

W tonie dezaprobaty New York Times donosi, że studenci nie mogą bez pozwolenia opuszczać kampusu – mimo że jest to standardowa praktyka w szkołach z internatem, a nawet w zwykłych szkołach publicznych. Szkoły przyjmują na siebie odpowiedzialność prawną za uczniów pozostających pod ich opieką, w tym w przypadku za odniesione obrażenia podczas opuszczania w godzinach lekcyjnych terenu szkoły. Która szkoła średnia pozwala swoim uczniom po prostu opuścić kampus bez pozwolenia?

Jeśli chodzi o fakt, że kampus jest „strzeżony”, jak zauważono w artykule New York Times’a, szacuje się, że od 61 do 65 procent amerykańskich szkół publicznych, nawet na terenach wiejskich, zatrudnia uzbrojonych pracowników ochrony, podobnie jak większość prywatnych szkół z internatem i college’ów. Dalekim od bycia znakiem rozpoznawczym paranoicznego, odizolowanego i restrykcyjnego „związku”, są one odzwierciedleniem inwestycji w bezpieczeństwo i dobre samopoczucie uczniów. Taka ochrona jest tym bardziej istotna dla społeczności, która wielokrotnie doświadcza międzynarodowych represji ze strony KPCh lub gróźb przemocy fizycznej. (Załącznik C, e-mail #3)

Artykuł błędnie sugeruje również, że rodziny nie mogą odwiedzać studentów. Wielu studentów uczęszczających do Akademii Sztuk Pięknych Fei Tian często widuje swoje rodziny, gdy ich krewni mieszkają w pobliżu lub odwiedzają kampus. Ci, którzy widują rodzinę tylko podczas wakacji, nie są ograniczani przepisami ograniczającymi dostęp, ale raczej dlatego, że ich krewni mieszkają daleko, często w innych krajach.

W artykule zauważono również, że młodsi artyści nie mogą korzystać ze smartfonów, a czas korzystania z Internetu jest ograniczony. Jest to rzeczywiście polityka w Fei Tian, podobnie jak w wielu szkołach i domach w całej Ameryce. Szkolne limity czasu spędzanego przed ekranem w celach rekreacyjnych są coraz bardziej powszechne. Sam New York Times opublikował niedawno zalecenia dotyczące zakazu używania smartfonów w szkołach i egzekwowania ograniczeń wiekowych dotyczących korzystania z mediów społecznościowych. Po ponad dekadzie niepokojących badań i narastających obaw rodziców, Kalifornia, Floryda, Nowy Jork i inne stany pracują nad zakazem używania smartfonów w salach lekcyjnych. Pod tym względem szkoły Fei Tian – które umożliwiają uczniom jedynie na krótki dostęp do „wyciszonych” telefonów, w tym do komunikowania się z rodziną, co jest praktyką przyjętą przez inne szkoły – wyprzedziły swoje czasy. A jednak New York Times donosi, że jest to dowód na istnienie ich „ciemnej strony”.

Nawet ustalenia dotyczące hojnej pomocy finansowej dla studentów są przedstawiane jako w pewnym sensie nikczemne: studenci-wykonawcy otrzymują pełne stypendia na poziomie zarejestrowanych lub akredytowanych instytucji średnich, pomaturalnych i podyplomowych, wraz z bezpłatnym zakwaterowaniem i wyżywieniem, stypendium pieniężnym na wydatki związane z programem i możliwościami podróżowania po świecie. Takie rozwiązania są powszechne w balecie i innych zespołach sztuk performatywnych, chociaż pakiet dla studentów Shen Yun jest bardziej pokaźny niż wiele innych. Jednak w ujęciu New York Times’a korzyści te są przedstawiane jako narzędzia wyzysku i manipulacji emocjonalnej.

Artykuł w New York Times przedstawia nawet wymóg kontroli wagi tancerzy jako nadużycie. Ale jest to powszechne wśród profesjonalnych tancerzy, sportowców i modelek. Dzieje się tak nie tylko ze względów estetycznych, ale także w celu zmniejszenia ryzyka kontuzji, ponieważ dodatkowy ciężar może dodatkowo obciążać stawy i kości. Według co najmniej jednego byłego tancerza, który był w tej samej trupie, co niektórzy z rozmówców New York Times’a, nawet gdy próbowali schudnąć, tancerzom zalecano, aby jedli wystarczająco dużo, by mieć wystarczającą ilość energii i byli informowani na temat prawidłowego odżywiania.

10. W artykułach systematycznie używa się emocjonalnego i manipulacyjnego języka i obrazów.

Aby kształtować percepcję czytelników, sierpniowe artykuły posługują się emocjonalnie manipulacyjnym językiem i obrazami. W swoim pierwszym artykule reporterzy odnoszą się aż siedem razy do centrum szkoleniowego Shen Yun jako do „kompleksu”, a administratorów Shen Yun opisują jako „nadzorców”. Centrum treningowe Shen Yun nie posiada otaczającego go muru, co jest podstawową cechą charakterystyczną „kompleksu”. Takie dobory słów nie są przypadkowe; Są one stworzone tak, aby wywołać poczucie strachu i kontroli, aby wywołać skojarzenia z grupami takimi jak sekta Branch Davidians w Waco w Teksasie i skierować czytelnika w stronę kultowego wrażenia co do Shen Yun i Falun Gong.

Obrazy towarzyszące artykułom nie mają cienia neutralności. Zdjęcia byłych wykonawców, plakaty Shen Yun i centrum treningowe Shen Yun są przedstawione w ponurym, zimowym świetle, a wykonawcy mają melancholijne pozy i wyrazy twarzy. Te wizualne odniesienia – które kontrastują ze zdjęciami tych samych osób na ich profilach w mediach społecznościowych – współgrają z tekstem, aby udramatyzować narrację i jeszcze bardziej wzmocnić negatywny wizerunek. (Dodatek E)

Podprogowy przekaz ma na celu stworzenie wokół Shen Yun i Falun Gong atmosfery podejrzliwości i niepokoju. Używając tak emocjonalnie naładowanego i sugestywnego języka, artykuł subtelnie wzmacnia ideę, że grupy te są tajemnicze, kultowe i potencjalnie niebezpieczne. Jednocześnie, artykuł nie przekazuje czytelnikom, że szanowani eksperci od chińskich religii, którzy napisali książki na temat Falun Gong, zgodzili się z oceną, że nie jest to sekta i że w rzeczywistości „etykieta kultu była sprytnym wybiegiem” wymyślonym przez KPCh w celu wstecznego usprawiedliwienia prześladowań. (Dodatek F)

Takie podejście nie tylko zniekształca percepcję czytelnika, ale także dyskredytuje pozytywne kulturowe i duchowe aspekty Shen Yun i Falun Gong, rzucając na nie cień strachu i nieufności. Dzięki tej taktyce artykuł jawnie wykorzystuje podstawowe narzędzia propagandowego hitu. Zamiast próbować przedstawić obiektywnie wyważoną relację, manipuluje odbiorcą.

11. Artykuły wybielają prześladowania Falun Gong przez KPCh, w tym dobrze udokumentowane nadużycia związane z przeszczepami narządów i międzynarodowe represje wymierzone wobec Shen Yun.

W większości artykułów dziennikarze tylko przelotnie wspominają o represjach w Chinach, jednocześnie bagatelizując ich rozmiar, używając niejasnych terminów, takich jak „wielu” w odniesieniu do liczby praktykujących Falun Gong przebywających w więzieniach. W rzeczywistości, eksperci wielokrotnie szacowali, że setki tysięcy, a nawet miliony praktykujących Falun Gong zostało zatrzymanych przez reżim, znacznie więcej niż słowo „wielu” mogłoby to odzwierciedlać. Nawet gdy przedstawia ponadnarodową kampanię KPCh mającą na celu sabotowanie Shen Yun, gazeta rażąco przeinacza skalę, przytaczając pojedyńczy przykład dyplomaty wywierającego nacisk, aby przerwać przedstawienie. Styczniowy raport FDIC udokumentował 130 przypadków prób cenzury i fizycznych ataków ze strony reżimu i jego popleczników przeciwko Shen Yun w ponad 38 krajach.

Dziennikarze cytują również pewnego eksperta, który zaprzecza istnieniu systematycznego programu grabieży organów od więźniów Falun Gong. Jednak ta osoba nie jest jedną z wielu badaczy, dziennikarzy, prawników i lekarzy, którzy zeznawali w Kongresie, byli autorami raportów organizacji pozarządowych lub pisali recenzowane artykuły w czasopismach medycznych na temat nadużyć związanych z przeszczepami narządów w Chinach. Wszyscy ci eksperci znaleźli dowody wskazujące na to, że praktykujący Falun Gong byli systematycznie zabijani dla swoich organów. Takie dowody zostały również uznane za wiarygodne przez panel specjalistów Chińskiego Trybunału z 2019 roku, dziewięciu specjalnych sprawozdawców ONZKongres USA i Parlament Europejski. Dlaczego New York Times nie miałby zacytować żadnego z tych ekspertów, organizacji, organów rządowych ani ich łatwo dostępnych, opublikowanych prac, a zamiast tego wybrać jedną osobę, która by temu wszystkiemu zaprzeczyła?

12. New York Times nie dostrzega prawdziwej historii, a KPCh na tym korzysta.

Bez względu na to, czy było to świadome, czy nie, doniesienia te cuchną wpływami KPCh i są echem rutynowych tematów chińskich mediów państwowych, które demonizują Falun Gong i podżegają do nienawiści, społecznego ostracyzmu i przemocy. To przerażające, że czołowa amerykańska gazeta powtarza te sformułowania i sprowadza do wybrzeży Ameryki dyskryminację przeciwko Falun Gong.

Wydaje się, że New York Times próbuje wziąć to, co powinno być celebrowane – postawę wolontariusza i kreatywną, światowej klasy grupę taneczną niosącą przesłanie wiary i nadziei milionom ludzi – i przedstawić to jako pewnego rodzaju wyzysk i plan zarabiania pieniędzy. Czyni to, nie zważając na konsekwencje swoich działań.

Jego nieodpowiedzialne doniesienia już zaszkodziły praktykującym Falun Gong, także i tym w Chinach, gdzie reżim przetłumaczył i rozpowszechnił wcześniejsze artykuły gazety, aby podsycać nienawiść i przemoc. Poza granicami Chin takie doniesienia nieuchronnie doładowują chińskie wysiłki dyplomatyczne, mające na celu wywarcie presji na teatry, aby nie rezerwowały przedstawień, jednocześnie narażając wykonawców na fizyczne niebezpieczeństwo.

Jednak wpływ problematycznych zniekształceń New York Times’a jest bardziej dalekosiężny. Szkodzą one potencjalnym widzom w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie, którzy skorzystaliby z artyzmu, piękna i optymistycznych przesłań Shen Yun, a także czytelnikom, którzy mogliby docenić, jak duchowa i medytacyjna praktyka, taka jak Falun Gong, może poprawić ich życie.

Tymczasem, pełnomocnicy KPCh wykorzystują te artykuły do wysyłania do państwowych urzędników, którzy wspierali Shen Yun w przeszłości gróźb przemocy i fałszywych e-maili. W wiadomości z 19 sierpnia na stronie internetowej Shen Yun domagano się, aby krytyka Shen Yun wobec doniesień New York Times’a (oficjalne oświadczenie Shen Yun) została natychmiast usunięta. Jeśli nie zostanie ona usunięta w ciągu miesiąca, to jak czytamy w wiadomości:

„Pracownicy Shen Yun Performing Arts i szkoły Fei Tian oraz członkowie ich rodzin najprawdopodobniej będą mieli jakieś niewytłumaczalne wypadki samochodowe, ich domy w niewytłumaczalny sposób zapalą się i spłoną, a także mogą zostać zaatakowane przez nowojorskich gangsterów. Mamy nadzieję, że będziecie odpowiedzialni za nich i ich rodziny”.

Jest to jedna z co najmniej 20 gróźb detonacji bomb, masowych strzelanin lub przemocy seksualnej, które w 2024 roku zostały wymierzone w wykonawców lub miejsca występów Shen Yun. Na szczęście żadna z gróźb nie doprowadziła do rzeczywistej przemocy, ale wpływ psychologiczny i próba wywarcia nacisku na teatry, aby odwołały przedstawienia, są realne.

W dwóch innych incydentach ludzie fałszywie podszywający się pod byłych wykonawców Shen Yun wysłali e-maile do parlamentarzystów w Kanadzie i Szwecji, próbując zniechęcić ich do wspierania Shen Yun. E-maile używały niemal identycznego języka, linkowały do artykułów New York Timesa i zawierały twierdzenia o nadużyciach i traumie. Podejrzliwe wobec tych wiadomości ofiary podzieliły się nimi z lokalnymi praktykującymi Falun Gong, którzy potwierdzili w rozmowie z Shen Yun, że w ich szeregach nie ma takich byłych wykonawców lub uczniów o tych imionach.

W swojej ostatniej kampanii na rzecz wyeliminowania Falun Gong na całym świecie, KPCh nie mogła sobie wyobrazić lepszego sojusznika niż New York Times. 

O Centrum Informacyjnym Falun Dafa

Centrum Informacyjne Falun Dafa (FDIC) jest organizacją non-profit z siedzibą w Nowym Jorku, która dokumentuje prześladowania praktykujących Falun Gong przez Komunistyczną Partię Chin w Chinach i za granicą, jednocześnie działając na rzecz ofiar. Założone jesienią 1999 r. Centrum i jego pracownicy byli cytowani w głównych serwisach informacyjnych, zeznawali przed Kongresem i byli cytowani w raportach między innymi przez grupy obrony praw człowieka, Departament Stanu USA, Amerykańską Komisję ds. Międzynarodowej Wolności Religijnej i Komisję Wykonawczą Kongresu ds. Chin. Więcej informacji na temat naszej misji, historii i personelu można znaleźć na stronie O nas.

Uwagi końcowe

[1] Przed nawiązaniem współpracy z BDA, rozmówczyni wysłała kilka wiadomości do byłego profesora w Fei Tian College – jedną z prośbą o powrót do Shen Yun, a rok później e-mail, w którym wyraziła wdzięczność za czas spędzony z Shen Yun i pochwaliła to doświadczenie. Zaprosiła też profesora na swój ślub w 2021 roku. (Patrz Dodatek A)

Załączniki

Poniższe załączniki mają na celu podzielenie się dowodami zebranymi przez Centrum Informacyjne Falun Dafa (FDIC), które dostarczyły informacji na temat analizy i wniosków dotyczących ostatnich doniesień New York Times’a na temat Falun Gong i Shen Yun. Załączniki są zgodne z odniesieniami do nich zawartymi w tekście raportu.

Pobierz załącznik w formacie PDF

Tekst ukazał się w wersji anglojęzycznej na stronie faluninfo.net dnia 2.01.2025 r.

Wersja angielska

Loading