W przeddzień prześladowań

Seminaria Falun Gong odbywały się w Hero’s People’s Hall (pol. – Hali Bohaterów Ludowych) oraz w chińskich ambasadach od Paryża po Nowy Jork. Praktykę tę podjęło wielu przedstawicieli rządu i członków Komunistycznej Partii Chin (KPCh).

Marzec 1996 r. • Falun Gong wycofało się ze Stowarzyszenia Qigong, ponieważ odmówiło pobierania opłat za praktykę zgodnie z wymogami stowarzyszenia i chciało korzystać z autonomii wobec potencjalnych ingerencji rządu czy KPCh.

Niemalże natychmiast potem, na szczeblu lokalnym w kontrolowanych przez KPCh mediach zaczęły pojawiać się krytyczne artykuły wobec Falun Gong. Biuro Bezpieczeństwa Publicznego zaczęło monitorować wyznawców Falun Gong, a książki o Falun Gong (do tego czasu ogólnokrajowe bestsellery) zostały objęte zakazem dalszej publikacji. Chociaż praktyka rozwijała się nadal, z szacowaną w 1998 roku liczbą 70 milionów wyznawców, prześladowania i nadzór wobec praktykujących również się nasiliły.

W kwietniu 1999, roku w mieście Tiencin ukazał się artykuł, w którym kpiono z Falun Gong. Artykuł został napisany przez szwagra szefa chińskiego biura bezpieczeństwa publicznego i członka potężnego Komitetu Stałego Biura Politycznego KPCh, Luo Gana.

Od 19 do 24 kwietnia praktykujący Falun Gong przeprowadzali przed biurem gazety siedzący protest, wnosząc o wycofanie artykułu, co było zgodną z prawem metodą, która doprowadziła do wycofań w podobnych odosobnionych incydentach mających miejsce w innych częściach Chin pod koniec lat 90. Tym razem jednak Biuro Bezpieczeństwa Publicznego w Tiencin wysłało policyjne oddziały prewencji do pobicia praktykujących Falun Gong, którzy z tym apelem przybyli, co spowodowało u praktykujących liczne obrażenia. Policja zatrzymała 45 osób.

Kiedy praktykujący Falun Gong zażądali uwolnienia tych zatrzymanych, powiedziano im, że policja działała zgodnie z instrukcjami z Pekinu i że bez zgody Pekinu aresztowani praktykujący nie zostaną zwolnieni. Policja w Tiencin zasugerowała praktykującym Falun Gong, że jeśli chcą złożyć petycję, to muszą udać się do stolicy. „Tylko wyjazd do Pekinu może ten problem rozwiązać”.

25 kwietnia praktykujący Falun Gong zebrali się w centralnym biurze apelacyjnym w Pekinie, prosząc o zaprzestanie nękania praktykujących i ograniczeń w publikowaniu nauk Falun Gong, oraz o uwolnienie bezprawnie przetrzymywanych praktykujących. Zgromadzenie było spokojne i uporządkowane. Tego wieczoru obawy praktykujących Falun Gong zostały rozwiane, aresztowani praktykujący w Tiencin zostali zwolnieni i wszyscy wrócili do domów.

Dlaczego ma to znaczenie? KPCh fałszywie przedstawiła zgromadzenie z 25 kwietnia jako „oblężenie” kompleksu rządu centralnego i w ten sposób upolityczniła Falun Gong zarówno w Chinach, jak i za granicą. I chociaż Falun Gong jest całkowicie apolityczną praktyką samodoskonalenia, KPCh zaczęła forsować narrację, że Falun Gong walczy z partią komunistyczną o władzę.

25 kwietnia od 10 do 20 tys. wyznawców Falun Gong zebrało się pokojowo przed centralnym biurem odwoławczym rządu, a siły bezpieczeństwa nakazały im zebrać się bezpośrednio przed centralną siedzibą rządu w Zhongnanhai.

Kilku wyznawców Falun Gong spotkało się z ówczesnym premierem Zhu Rongji i innymi czołowymi przywódcami, aby zażądać zakończenia nękania i ograniczeń w publikowaniu nauk Falun Gong oraz uwolnienia praktykujących z Tiencin. Zhu zapewnił obecnych, że partia nie sprzeciwia się Falun Gong i zgodził się na uwolnienie zatrzymanych praktykujących. O zmierzchu zgodnie z instrukcjami rządu centralnego, w Tiencin zwolniono wszystkich zatrzymanych praktykujących Falun Gong.

Rozgniewany Jiang Zemin: Partia Komunistyczna musi Falun Gong wyeliminować

Lider ówczesnej partii Jiang Zemin zareagował na demonstrację zupełnie inaczej. Podobno był rozgniewany, że wyznawcy Falun Gong zorganizowali tak dużą demonstrację obok terenu rządowego, zaniepokojony był rozmiarem i niezależnością tej praktyki, oraz postrzegał jej filozofię moralną jako niezgodną z ateizmem partii. Tego wieczoru Jiang postanowił, że partia komunistyczna musi wyeliminować Falun Gong – religię mającą co najmniej tylu wyznawców, ilu było członków partii.

Następnie KPCh rozpoczęła szeroko zakrojone i skoordynowane ataki na praktykujących Falun Gong.

Według relacji dziennikarskich, decyzja wydawała się być przede wszystkim decyzją Jiang Zemina, ówczesnego szefa KPCh. Przykładowo źródła cytowane przez Washington Post stwierdzają, że „tylko Jiang Zemin osobiście zadecydował, że Falun Gong należy wyeliminować” i „wybrał to, co uważał za łatwy cel”. Niektórzy analitycy spekulowali, że zakaz Falun Gong był w dużej mierze motywowany chęcią Jianga konsolidacji władzy politycznej w Biurze Politycznym KPCh. Inni wyjaśniali to jako spowodowane przez Jianga i innych czołowych przywódców, którzy uważali Falun Gong za sprzeczne z deklarowanym ateizmem partii i jako zagrożenie dla jej ideologicznej hegemonii w Chinach. Przecież utrzymanie reżimu w dużej mierze poprzez korupcję, przemoc i osobiste przysługi jest znacznie utrudnione, gdy duży procent populacji całym sercem przyjmuje prawdę, życzliwość i cierpliwość jako zasady, według których należy żyć.

Wiosną 1999 r., doszło do serii wydarzeń, których kulminacją były represje na pełną skalę, rozpoczęte 20 lipca. Pod koniec kwietnia wśród kluczowych przywódców partii krążył list Jiang Zemina z poleceniem nauczenia się i wdrożenia jego dyrektyw. List scharakteryzował Falun Gong jako wroga państwowego, którego należy monitorować i kontrolować, aby chronić bezpieczeństwo KPCh. Memorandum z maja 1999 r. zawierające podobne uwagi zostało następnie rozesłane członkom partii w całych Chinach.

10 czerwca 1999 r., Stały Komitet Biura Politycznego utworzył Biuro 610 jako pododdział Partii. Jedynym celem Biura 610 było – i nadal jest – monitorowanie, śledzenie i prześladowanie praktykujących Falun Gong (i innych dyskryminowanych grup religijnych).

Prawda, życzliwość i cierpliwość są oficjalnie zakazane w Chinach 

20 lipca 1999 roku setki wyznawców Falun Gong zostało zatrzymanych przez siły bezpieczeństwa. Dwa dni później, 22 lipca, oficjalnie ogłoszono „zakaz” [praktykowania] Falun Gong.

Chińscy prawnicy i międzynarodowi eksperci: te prześladowania są nielegalne

Według ekspertów prawnych ani Biuro 610, ani KPCh nie miały ustawowego upoważnienia do działania w imieniu państwa w celu podjęcia takich środków przeciwko Falun Gong. Rzeczywiście, według chińskich prawników i międzynarodowych ekspertów, takich jak Fundacja Praw Człowieka, zakaz praktykowania Falun Gong sam w sobie jest aktem nielegalnym zarówno w świetle prawa chińskiego, jak i międzynarodowego.

Według ekspertów prawnych ani Biuro 610, ani KPCh nie miały ustawowego upoważnienia do działania w imieniu państwa w celu podjęcia takich środków przeciwko Falun Gong. Rzeczywiście, według chińskich prawników i międzynarodowych ekspertów, takich jak Fundacja Praw Człowieka, zakaz praktykowania Falun Gong sam w sobie jest aktem nielegalnym zarówno w świetle prawa chińskiego, jak i międzynarodowego.

Zakaz publikacji książek i innych materiałów promujących Falun Gong

Zgodnie z oficjalnymi dokumentami wydanymi przez Biuro Bezpieczeństwa Publicznego w lipcu 1999 r. publiczne pokazywanie jakichkolwiek symboli lub obrazów związanych z Falun Gong jest zabronione, podobnie jak posiadanie i dystrybucja książek lub innych materiałów promujących Falun Gong gromadzonych w celu praktykowania ćwiczeń Falun Gong oraz organizowanie się w celu sprzeciwienia się temu zakazowi.

Osoby, które nadal praktykują Falun Gong (nawet w zaciszu własnego domu) i/lub starają się pokojowo sprzeciwić się represjom są rutynowo więzione, torturowane, a czasem zabijane, ponieważ siły bezpieczeństwa starają się zmusić je do wyrzeczenia się ich duchowych przekonań. Ci, którzy pod presją się praktyki wyrzekają, są po zwolnieniu poddawani monitorowaniu i szykanowaniu w celu powstrzymania ich przed ponownym podjęciem Falun Gong. Przymusowa konwersja religijna była początkowo i pozostaje nadal ostatecznym celem kampanii partii przeciwko Falun Gong.