Międzynarodowa presja

W celu ochrony swojego międzynarodowego wizerunku i aby wpływać na opinie na temat Falun Gong KPCh stosuje wobec obcych rządów, przedsiębiorstw i mediów taktykę miękkiej siły.

W swojej kampanii przeciwko Falun Gong Komunistyczna Partia Chin (KPCh) próbowała manipulować opinią publiczną poprzez kontrolę informacji i przekazów.

W rezultacie, w całym demokratycznym świecie można znaleźć wśród demokratycznie wybranych urzędników, przedsiębiorców, profesorów i dziennikarzy, osoby, które są współwinne milczenia na temat tego, co niektórzy prawnicy określiliby mianem „ludobójstwa Falun Gong”. W tym samym czasie wiele osób było rozwścieczonych taką taktyką nacisku i w rezultacie jeszcze bardziej otwarcie poparło Falun Gong.

KPCh prowadziła te taktyki nacisku głównie poprzez kanały dyplomatyczne, chińską diasporę, relacje z miastami partnerskimi, a także wykorzystując chińskich naukowców i biznesmenów z Zachodu, którzy byli zainteresowani dostępem do Chin kontynentalnych.

Głównymi celami zabiegów partii komunistycznej są zachodni politycy, którzy wyrażają jakiekolwiek poparcie dla Falun Gong. Były szef partii, Jiang Zemin, w dużej mierze uważany za odpowiedzialnego za rozpoczęcie kampanii, osobiście rozdawał komiksy oczerniające Falun Gong szefom państw, takim jak Bill Clinton.

Odbiorcami fali propagandy byli również członkowie kongresu i parlamentu. Kongresmeni regularnie informują o otrzymywaniu telefonów, listów, czasopism i płyt DVD od urzędników ambasady wykonujących objazdy po Waszyngtonie; czasami towarzyszą temu zaproszenia na luksusowe oficjalne wizyty w Pekinie.

Nie oszczędzono nawet urzędników z małych miast. Burmistrz Randy Voepel z Santee w południowej Kalifornii otrzymał list od konsula generalnego partii w Los Angeles, w którym oczerniano Falun Gong. Voepel odpisał:

„Pański list osobiście zmroził mnie do szpiku kości. Jestem zszokowany tym, że komunistyczny naród zadał sobie tyle trudu, aby stłumić to, co rutynowo jest akceptowane w tym kraju. . . Mam wielki szacunek dla narodu chińskiego w waszym kraju i na całym świecie, ale muszę być uczciwy w mojej trosce o łamanie praw człowieka przez wasz rząd, czego dowodem jest pańska prośba”. Rady Voepel uchwalił następnie jako burmistrz proklamację dla Falun Gong.”

Wall Street Journal

Inni burmistrzowie, przykładowo Willy Brown z San Francisco, decydują się natomiast uniżenie kłaniać i wycofywać swoje poparcie.

Oprócz standardowych rozmów telefonicznych, listów i osobistych wizyt mających na celu oczernianie Falun Gong, udokumentowane taktyki nacisku obejmują groźby działań w dziedzinie handlowej, kulturalnej i w programach wymiany akademickiej, czy zerwanie relacji z miastem partnerskim, jeśli żądania KPCh nie zostaną spełnione. Pisząc w Wall Street Journal, Claudia Rosett daje wyobrażenie o tym, ile działań zostało podjętych w [walce] z Falun Gong.

Aby utrzymać prześladowania z dala od uwagi opinii publicznej, KPCh działa również na rzecz bezpośredniego wykluczenia protestów Falun Gong. Na przykład w czerwcu 2002 roku Jiang Zemin miał odbyć oficjalną wizytę do Islandii w ramach europejskiej trasy obejmującej cztery państwa. Jiang był w stanie wywrzeć nacisk na islandzki rząd (najstarszą ciągłą demokrację na świecie), aby użył czarnej, sporządzonej przez KPCh listy i uniemożliwił wszystkim praktykującym Falun Gong wjazdu do kraju, chcącym zaprotestować podczas jego wizyty. W rezultacie ponad 3000 obywateli Islandii, którzy pierwotnie nic nie wiedzieli o Falun Gong wyszło z zaklejonymi plastrami ustami na ulicę, aby zaprotestować zarówno przeciwko prześladowaniom w Chinach, jak i służalczości ich własnego rządu.

W innym przykładzie, pod naciskiem KPCh, australijski minister spraw zagranicznych Alexander Downer próbował (ostatecznie bez powodzenia) zakazać wyznawcom Falun Gong wywieszania przed chińską ambasadą transparentów protestacyjnych.(http://www.faluncanada.net/infocentre/reports/CanberraTimes_102306_downer.htm, http://www.abc.net.au/pm/content/2005/s1389732.htm ; http://clearharmony.net/articles/200506/27084.html).

Takie wysiłki mające na celu pozbycie się kwestii Falun Gong osiągnęły poziom, który w innym przypadku wydawałby się absurdalnie małostkowy. Urzędnicy KPCh gorączkowo pracowali, aby zablokować wyznawcom Falun Gong uczestnictwa w paradach 4 lipca lub w Dzień św. Patryka, oraz w zamykaniu wystaw sztuki z obrazami wyznawców Falun Gong. (link do strony: http://en.epochtimes.com/news/8-3-7/67189.html).  

Innym ważnym celem były przedsiębiorstwa medialne, które zatrudniają praktykujących Falun Gong i obszernie informują o prześladowaniach w Chinach, głównie Telewizja New Tang Dynasty (NTDTV) i The Epoch Times. W Kanadzie na przykład, chińscy urzędnicy konsularni zrobili wszystko co mogli, aby uniemożliwić NTDTV nadawanie w sieci kablowej Rogers; Rogers nadaje obecnie osiem kanałów państwowej telewizji China Central Television (CCTV).

Występ Divine Performing Arts, który obejmuje tańce przedstawiające walkę Falun Gong o wolność w Chinach, również spotkał się z gniewem partii. Praktycznie w każdym z kilkudziesięciu krajów, w których zespół występował od 2007 r., urzędnicy konsulatów i ambasad wywierają presję na teatry, aby od odstąpiły umów, wysyłają listy do urzędujących urzędników w krajach w których występ się odbywa, „odradzając” im uczestnictwo, organizują równoległe imprezy konkursowe oraz za pośrednictwem zagranicznych chińskich stowarzyszeń studenckich rozpowszechniają subtelne ostrzeżenia przed [oglądaniem] występu, (zdarzyło się to m.in. w Szwecji i Korei Południowej).

Rzeczywiście, chińskie stowarzyszenia studentów i uczonych (CSSA) należały do grup tradycyjnie lojalnych wobec partii, obecnie wykorzystywanych do prowadzenia za granicą walk PR-owych przeciwko Falun Gong.

W kwietniu 2007 roku CSSA uniwersytetu Columbia, której dokumenty sugerują, że organizacja działa pod kierownictwem chińskiego rządu, zaaranżowała zakłócenia w stylu Rewolucji Kulturalnej mającego się odbyć na kampusie wydarzenia, które miało rzucić światło na grabież narządów od wyznawców Falun Gong w chińskich szpitalach i wielokrotnie atakowała Falun Gong na swojej stronie internetowej. Inni obywatele Chin pracujący za granicą w zagranicznych korporacjach, rządach i gazetach wykorzystywani byli w podobny sposób.

W 2002 roku Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych jednogłośnie przyjęła rezolucję Res.304, wzywającą KPCh do „natychmiastowego zaprzestania ingerowania w korzystanie z wolności religijnych i politycznych w Stanach Zjednoczonych, takich jak prawo do praktykowania Falun Gong”.

Dlaczego Komunistyczna Partia Chin jest tak zaangażowana w prowadzenie kampanii PR przeciwko Falun Gong w krajach, o których z pewnością musi wiedzieć, że nigdy nie wprowadzą zakazu tej praktyki? W przeciwieństwie do lat sześćdziesiątych za rządów Mao, kiedy to partia wydawałoby się nie przejmowała się tym jak jej masakry były postrzegane za granicą, KPCh po masakrze na Placu Tiananmen jest teraz znacznie bardziej świadoma dbania o wizerunek. Głównym hasłem polityki zagranicznej KPCh w ostatnich latach był „pokojowy wzrost”, zwrot mający na celu oddanie łagodnego charakteru reżimu. Brutalne tłumienie Falun Gong nie jest pomocne w budowaniu takiego wizerunku.

Loading

Następny artykuł